Vanochtend schrok ik toen ik de schapen in hun weiland ging voeren. Er zat een jonge damhert bok vast in een schapennet. De netten zijn een soort van mobiele afrastering die er voor moet zorgen dat de schapen op een bepaald deel van ons land grazen. Maar hekken zijn hier met alle herten ook een probleem. Een paar maal per jaar hebben we wel een 'incident' met een hert en een hek. Meestal heeft het hek meer schade dan het hert. Maar vanochtend was het foute boel voor het hek maar zeker ook voor het hert:
Een levensgevaarlijke situatie, niet alleen voor het hert maar ook voor jezelf als je te dichtbij komt. Het enige wat nu haalbaar was, was het hek op een meter of zes van het razende hert door snijden. Vervolgens stoof het hert met aan zijn kop een flink stuk schapennet en vier plastic paaltjes er vandoor. In blinde paniek verdween hij in het bos.
Een uur later zijn we in het bos gaan zoeken of het hert zich vast gelopen had. Met een beetje geluk zou hij dan inmiddels wel uitgeraasd zijn. Nou het hert vonden we maar hij was nog even wild als in de schapenweide! Gelukkig zat hij inmiddels wel redelijk klem tussen twee boompjes en kon Arnold z'n achterste poten grijpen en het hert op z'n rug draaien. In de houtgreep. Met trillende handen en een aardappelmesje lukt het mij vervolgens om het net van z'n kop te krijgen. En daar lag hij toen, vrij maar volledig verlamd van angst:
En dan opeens, camera alweer uit, springt hij op en gaat hij er vandoor:
Geweldig! Maar dat was het hopelijk wel weer qua herten en hekken voor deze winter.
